Bazen öyle bir an geliyor ki hayatın sonunu görüyorum işte 2 cm birşey kalmış sonra uyanıyorum ya da uyandırılıyorum ne olur sanki rüyam da bari rahat bıraksanız görsem sonsuzluğu gitmeyi daha çok istesem kurtulmak hepinizden ben yaşadıkça kuyumu kazanlar çoğaldı insanlara insan demeye korkuyorum artık güvenecek kimsem kalmadı herkes aynı sinsiliğiyle gezerken etrafımda tedirginliğim bir kat daha arttı. çok mu şey bekliyorum sizden küçüçük ufacık bir insanlık..
neden hep kötüsünüz hep çıkarcı bencil ama sorsanız özgecilikte üzerinize tanımazsınız nesiniz siz dünya var bir tane o da zaten sizin etrafınız da dönmekte başka?! var mı bu tarz kuruntularınız bilmediğim duymadığım söyleyemediğiniz kendinize bile saçma gelen ee nasıl bari hayat felsefeniz takır takır işliyordur umarım yoksa naparsınız
ahh siz iyi olansınız size bişey olmaz çok özür dilerim bir an kırdım sanırım sizi eee var mı kötü giden birşeyler -olması mümkünmüş gibi -güldürdüm mü yine sizi
eee noluyo biliyor musunuz siz böyle yaptıkça ben güçleniyorum nerde böyle insan var hepsini biliyorum ki ben onlar gerçekten samimiyetten uzaklaşmış kimsesizliğin kapısı aralamaya da çalışmaktalar ama yanıldınız siz kimsesiz yalnız yapmaktansa gururunuzu çiğnetir yine insanlara gülersiniz ah pardon bu değil mi olması gereken yanlış ama bu sizin doğrularınız benim doğrularım da bunlara yer yok olamaz da ama üzülmeyin yargılamayacağım doğrularınızı aramIzdaki farkı anlayın diye size bırakıyorum bu işi
bazen durup öylece düşünüyorum çoook uzaklara dalıp gidiyorum hiç olmadığım gitmediğim bi yerden karşıma çıkıyorsunuz o zaman şaşırıyorum acayip de samimisiniz sadece bana karşı değil ah diyorum yine hangi çıkarınıza sonra dönüyorum arkamı bir bakmışım bu kez yerde 3 damla kan 'dostun sapladığı bıçak acıtmıyormuş bunu öğreniyorum'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder